insanın hevesinin kalmaması

çok kötü bir durum. heves alamıyorum yav. daraldım.

olursa olur olmazsa alıştık zaten

yaşamaya mı?

benim hiçbişeye hevesim kalmadı artık, uyumaya bile

İnsanlar hevesimin üstüne limon sıkmaya bayılıyorlar. Öyle güzel sabote ediyorlar ki o güzelim bir şeyler yapma isteğimi. Zaten kırk yıl da bir yeni şeylere niyetleniyorum onda da hemen araya girip hevesimi kursağımda bırakıyorlar. Rica ediyorum yapmayın.

Bir insanın bu aşamaya gelmesi o kadar kötü ki... Hayattan bir zevk alamıyor ne hissettiğinin farkında bile değil tek amacı yaşamını mecburi olarak sürdürmek. Bir insanın gece yatınca kurduğu bir hayali olmaz mı veya bir işe başlayacak diyelim daha başlamadan hevesi kırılabilir mi? Yok olmayınca olmuyor maalesef.

Bu konu üzerine bir örnek vermek isterim. Benim babam herşeye hayır der biraz saçma gelicek ama cidden öyle. Bir yere gitmek için saatlerce izin almam gerekir mesela. Kızar, bağırır, nasıl oluyorsa artık anlamıyorum ama geçmişteki hatalarımı yüzüme vurur her daim. Yalvarmam bende uzatmam artık. Sonra keyfim kaçar farkeder oda izin verir. Kıymeti kaldımı asla. Heves kaldımı hiç. Hayatta böyle aslında sürekli yorar bizi bunaltır sonra hop karşına güzel birşey çıkarır ama senin hevesin kalmamıştır. K

terhis olalı 3 5 gün oldu. Bir sürü planım vardı gezecek onca yer yapılacak etkinlikler, okunacak kitaplar, öğrenilecek enstrümanlar ve dahası. Anladım ki hiçbir şeye hevesem kalmamış. Belki de hala psikolojiden çıkamadım. Bilemiyorum Altan..

ben hiç böyle hayal etmemiştim bu yaşlarımı. her şey daha iyiye gidecek, gitmesini umuyorum ama birkaç şeyin hiç değişmeyeceğini düşünüyorum.